26-01-2018
Niet alleen in de rechtspraktijk zijn zwakke schakels in de dematerialisering

Ter verontschuldiging van het Jurassic Park in de rechtspraktijk moet eerlijkheidshalve verwezen worden naar andere sectoren die in hetzelfde bedje ziek zijn en blijven.
Na meer dan 10 jaar PPT presentaties van IUSTICA.BE aan belangstellenden uit onder meer het bank- en verzekeringswezen, de energievoorziening en –distributie, uit het Instituut van Bedrijfsjuristen (IBJ) die zich weliswaar aan de rand van de rechtspraktijk bevinden, enz… zijn er geen tekenen aan de horizon die er op wijzen dat de cirkel van de globale dematerialisering op korte termijn gesloten wordt.
De naar voren geschoven rechtvaardigingen zijn de ene al vindingrijker dan de andere, maar nooit overtuigend: “voor ons volstaat de dematerialisering vn de archieven”, “de ouderen bij ons willen niet mee en zorgen wel nog voor het omzetcijfer”, “wij zetten in op half dematerialiserend, half materialiserend”, “wat is er mis met papier”,”op papier kan beter gewerkt, genoteerd, verbeterd, nagedacht, enz… worden”, “ de gedemateriliseerde opslag/bewaring is onzeker”…
Bij recente bezoeken aan de KBC, toch de bank van “hier”, kon worden vastgesteld dat een volledig gedemateriliseerd dossier op wanordelijke wijze werd gematerialiseerd, en dit onder de goedkeurende blik van het “hogere échelon” en zelfs van “de hoofdzetel”.
Veelzeggend is, dat nauwelijks 3 jaar geleden een “executive” vertegenwoordiger van de papierindustrie (www.sappi.com, om geen namen te noemen) na een PPT presentatie met de glimlach liet weten dat zijn sector het niet aan zijn hart liet komen. De papierindustrie boerde en boert voorspoediger dan ooit.
En het beleid houdt het zowel letterlijk als figuurlijk in stand. Recent stond volksvertegenwoordiger DE WAEL trots met zijn gematerialiseerd verslag van 15 cm voor de pers te pronken tegen de terroristen die zich onderling, vertwijfeld (?), doch alleszins gedematerialiseerd over deze afschrikwekkende parlementaire zet aan het beraden zijn.
Zo wordt de globale dematerialisering door de zwakste schakels in de ketting naar het verleden gekatapulteerd, en past het de hulpkreet uit De Bello Gallico van Julius Caesar te slaken: “Nisi subsidium sibi submitatur, sese diutius sustinere non possum.” (vrij vertaald: als het nog lang zal duren, zal het rap gedaan zijn).
Laat eens iets horen of tot wederhoren,