Op onze oproep tot debat op https://onlinesolutionattorney.be/ over de dematerialisering van het advocatenkantoor kwamen talrijke leesmeldingen, maar zo goed als geen commentaren.

Hierna volgen enkele voorbeelden van zwakke schakels in de dematerialiserende ketting van de rechtspraktijk:

-Eind 2011 ondernemen de Brusselse stafhouders VAN GERVEN en BUYLE een nieuwe poging (de eerste was reeds mislukt in 2009) om de gedematerialiseerde communicatie met de Rechtbank van eerste aanleg te Brussel, een voorloper op E-DEPOSIT als het ware, nieuw leven in te blazen. De auteur heeft in hun opdracht op 28 december 2011 een gesprek met voorzitter Luc HENNART, zonder twijfel vragende partij. Blijkt echter dat de gedematerialiseerde communicatie van e-mails en nog erger van e-mailkettingen (!!!!) terug gematerialiseerd moeten worden en zo in de gematerialiseerde dossiers terecht komen… Chaos verzekerd… Moet het dan verwonderen dat anno 2017 de schimmels ter griffie blijven gedijen: ‘Gesloten wegens schimmel’ .

- in september 2015 stelt de auteur tijdens een onderhoud met de stafhouder van de NOAB (de Nederlandse Orde van Advocaten te Brussel) vast dat zijn gehele gedematerialiseerde dossier met betrekking tot een opdracht van de NOAB volledig gematerialiseerd werd, waaronder een Excel-tabel waarvan de materialisering de inhoud voorspelbaar onleesbaar had gemaakt… Het mag een voorbeeld van huishoudelijk geweld genoemd worden.

- in een ICC arbitragezaak waarin uitsluitend de zogenoemde “terms of reference” voor ondertekening met een ouderwetse handtekening gematerialiseerd werden, - een eis van het ICC secretariaat, niet van de auteur-scheidrechter -,  kwamen de advocaten (van een terecht gerenommeerd kantoor) van een van de partijen op de over Skype georganiseerde pleitzitting (de andere partij bevond zich in San Francisco) in september 2015 aanzetten met twee rolwagens gevuld met ‘classeurs’, waarin de dematerialisering volledig was omgezet in materialisering… De kracht van de gematerialiseerde gewoonte is hardnekkig.    

- de in 2017 gelanceerde E-DEPOSIT, de gerichte dematerialisering van de communicatie tussen alle spelers in de rechtspraktijk, de rechtsmachten, het openbaar ministerie, de advocaten, en alle andere actoren,  loopt mank, omdat de rechtsmachten ofwel nog niet aangesloten zijn en dus de communicatie met hen nog steeds gematerialiseerd moet lopen, ofwel wel aangesloten zijn, doch iedere gedematerialiseerde communcatie weer materialiseren (!!!!!),…. dus telkens weer voer voor de schimmels van binnen enkele jaren.
 

Hoe lang nog ‘Jurassic Park’?

Bij wijze van beeldspraak mag dus tegenover de globale dematerialisering zonder aarzelen gewag gemaakt worden van een Jurassic Park, van zodra in de rechtspraktijk de interne behandeling van de globale dematerialisering bij een van de spelers ter sprake komt.

Kunnen de lezers van deze voorbeelden even reageren ter bevestiging of ter aanvulling van deze zwakke schakels in de desalniettemin dematerialiserende ketting van de rechtspraktijk.

Met dank en tot kijk,

Johan LAMBERS, advocaat